ਯਸਾਯਾਹ ਦੇ ਮਗਰਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਅਧਿਆਇ 40 ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਹੀ ਮਸੀਹੀਆਂ ਲਈ ਕੁੱਝ ਅਦਭੁੱਤ ਵਾਅਦੇ ਹਨ। ਯਸਾਯਾਹ ਦੇ ਦੋ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਹਿਲੇ 39 ਅਧਿਆਇ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ 39 ਕਿਤਾਬਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਹਨ ਅਤੇ ਮਗਰਲੇ 27 ਅਧਿਆਇ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੀਆਂ 27 ਕਿਤਾਬਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਹਨ। ਯਸਾਯਾਹ ਦੇ ਮਗਰਲੇ 27 ਅਧਿਆਇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੀਆਂ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਹਨ - ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮਸੀਹ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਾਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਕਦਮਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਯਸਾਯਾਹ ਦੇ ਅਧਿਆਇ 40 ਤੋਂ 66 ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਅਦਭੁੱਤ ਵਾਅਦੇ ਹਨ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਹਨ।

ਯਸਾਯਾਹ 66:1-2 ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਸੱਚੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦੀ ਇੱਕ ਤਸਵੀਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਨਰਕ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਬਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ। "ਆਕਾਸ਼ ਮੇਰਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਹੈ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਮੇਰੇ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਚੌਂਕੀ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਘਰ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ?" ਉਹ ਕਲੀਸਿਯਾ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖ, ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਸਿਰਿਓਂ ਜਨਮ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਮਸੀਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹੋ?

ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਭੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, "ਮੈਂ ਕਿੰਨਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, " ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ 'ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇਗਾ, ਜਿਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਨਰਕ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਬਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ। ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਜਿਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸ਼ੈਤਾਨ ਗੁੱਸੇ, ਕਾਮ, ਵਿਭਚਾਰ, ਝੂਠ ਬੋਲਣ, ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਨਕਾਰਾ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਘੁਸਪੈਠ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇਗਾ ਜੋ ਆਦਮ ਦੀ ਨਸਲ ਵਿੱਚ ਪਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

"ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਨਿਮਰ ਅਤੇ ਮਨ ਤੋਂ ਪਸ਼ਚਾਤਾਪੀ ਹਨ"(ਯਸਾਯਾਹ66:2)। ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿਸ ਗੁਣ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਪਸ਼ਚਾਤਾਪੀ ਮਨ ਜਾਂ ਆਤਮਾ ਦਾ ਟੁੱਟਣਾ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤੁੱਛ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਨਾ ਕਿ ਆਤਮ-ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਘਾਟ ਵਾਲੇ। ਯਿਸੂ 'ਚ ਆਤਮ-ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਘਾਟ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਪ੍ਰਭੂ ਵੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਵੀ। ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਹਾਂ" (ਯੂਹੰਨਾ 13:14)। ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਆਤਮ-ਸਨਮਾਨ ਕੋਈ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਿਮਰਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹ ਲੋਕ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਉਸਨੂੰ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਂਦਾ ਸੀ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਸਨੇ ਯਹੂਦਾ ਇਸਕਰਿਯੋਤੀ ਦੇ ਪੈਰ ਵੀ ਧੋਤੇ ਸਨ? ਇਹੀ ਨਿਮਰਤਾ ਹੈ, ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਣਾ ਜੋ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਉਸ ਵਿੱਚ ਆਤਮ-ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਕੋਈ ਘਾਟ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਨੀਵਾਂ ਰੁਤਬਾ ਅਪਣਾਇਆ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਨੀਵੇਂ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਸੰਬੰਧੀ, ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:3 ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, "ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਮਝੋ। " ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਗੁਣ ਹੈ, ਆਤਮਾ ਦਾ ਟੁੱਟਣਾ। ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਟੁੱਟਣਾ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਵਰਗੇ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਹੈ।

ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਦੂਜਾ ਗੁਣ ਜਿਸਦੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯਸਾਯਾਹ 66:2 ਵਿੱਚ ਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ, "ਉਹ ਜੋ ਮੇਰੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਦਾ ਹੈ।"ਯਿਸੂ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਇਸ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪਹਾੜੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹੋ? ਉਸ ਵਚਨ ਨੂੰ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਗੁੱਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਾਫ਼ੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਹੋ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਵਚਨ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹੋ ਜੋ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਕਾਮਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਜਿਨਸੀ ਪਾਪ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਵਾਲਾ ਸਖ਼ਤ ਰੱਵਈਆ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾਉਂਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਖ਼ਤ ਰਵੱਈਆ ਅਪਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਜਾਓਗੇ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵਚਨ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹੋ?

ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਮਸੀਹੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਵਚਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਵੀ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਦੁੱਖ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਹੜੀਆਂ ਕੁੱਝ ਕਲੀਸਿਯਾਵਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਮੈਂ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ 25 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇਹਨਾਂ ਪਾਪਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਉੱਥੇ ਵੀ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੀ ਇਹੀ ਹਾਲਤ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਗਿਆਨ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਹਲਕੇ ਵਿੱਚ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਜੋ ਮਸੀਹ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਛੁਡਾਉਣ ਲਈ ਸਲੀਬ 'ਤੇ ਅਦਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਪਾਪ ਨੂੰ ਹਲਕੇ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ? ਇੱਕ ਭਜਨ ਹੈ ਜੋ ਅਕਸਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਈ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ:

ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਲੋਭਨ ਆਵੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੀ ਸਮਝ ਦੇ,

ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ, ਮੈਨੂੰ ਸਹੀ ਰਾਹ ਦੀ ਸਮਝ ਦੇਹ,

ਮੇਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ਰ- ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਰਚਨਹਾਰ ਹੈ

ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਨਾਲ, ਜਖ਼ਮੀ ਤੇ ਲਹੂ-ਲੂਹਾਨ ਪਿਆ ਹੈ

ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾ

ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੇ ਹੀ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਭਾਰ ਹੈ-ਬਸ ਮੈਂ ਹੀ ਪਾਪੀ ਠਹਿਰਾਂ

ਉਸਨੇ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਬੋਝ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ 'ਤੇ ਢੋਹਿਆ

ਉਸਨੇ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਬੋਝ ਝੱਲਿਆ, ਜੋ ਝੱਲਣਾ ਸੀ ਔਖਾ ਬਹੁਤ

ਮੈਂ ਇਹ ਗੀਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਕਈ ਵਾਰ ਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੂ - ਜੋ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਬੋਝ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ 'ਤੇ ਝੱਲ ਸਕਿਆ - ਉਹ ਮੇਰੇ ਪਾਪ ਦਾ ਬੋਝ ਨਹੀਂ ਝੱਲ ਸਕਿਆ। ਉਸ ਬੋਝ ਕਾਰਨ ਉਹ ਕਲਵਾਰੀ 'ਤੇ ਕੁਚਲਿਆ ਗਿਆ - ਅਤੇ ਇਹੀ ਗੱਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਪਾਪ ਪ੍ਰਤੀ ਬੇਹੱਦ ਘ੍ਰਿਣਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਬੋਝ ਹੈ ਕਿ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣ ਸਕਣ ਕਿ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਕਾਮਨਾ ਕਰਨ ਜਿਹਾ ਪਾਪ ਐਡਜ਼ ਜਾਂ ਕੈਂਸਰ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਭਿਆਨਕ ਹੈ।

ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝ ਲਵੇਂਗਾ, ਉਸ ਦਿਨ ਤੂੰ ਇਹਨਾਂ ਪਾਪਾਂ ਨਾਲ ਲੜੇਗਾ। ਤੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਐਡਜ਼ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਸੂਈਆਂ ਨਾਲ ਮੂਰਖਾਂ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ ਖੇਡੇਗਾਂ। ਤੂੰ ਐਡਜ਼ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਜੋ ਐਡਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਕਈ ਗੁਣਾ ਭਿਆਨਕ ਹੈ। ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ ਕਿਉਂ? ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਇਹ ਪਾਪ ਐਡਜ਼ ਜਾਂ ਕੈਂਸਰ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਭਿਆਨਕ ਹੈ ਅਤੇ ਤੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਮੈਂ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਗੁੱਸਾ, ਔਰਤਾਂ ਵੱਲ ਕਾਮਨਾ ਨਾਲ ਦੇਖਣਾ ਅਤੇ ਤਲਾਕ ਵਰਗੇ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਸਵਰਗ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਡੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਨੇਮ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾ ਅਤੇ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਮਸੀਹੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਜੋ ਇਸਦਾ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਹਾੜੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਉਹ ਬੁਨਿਆਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਸਾਨੂੰ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਨੇਮ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾਂ ਅਤੇ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਦੇ ਧਰਮ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਵਰਗ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਵੜ ਸਕੋਂਗੇ।" (ਮਤੀ 5:20)

ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ। ਪ੍ਰਭੂ ਮਸੀਹੀਆਂ ਤੋਂ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦੇ ਉਸ ਗੁਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਦਸ ਹੁਕਮਾਂ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਉੱਪਰ ਹੈ। ਲੱਕੜ ਅਤੇ ਪੱਥਰ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਾ ਹੀ ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਸਬਤ ਸਿਰਫ਼ ਸਬਤ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਆਰਾਮ ਦਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਜੀਵਨ ਹੈ। ਵਿਭਚਾਰ ਸਿਰਫ਼ ਸਰੀਰਕ ਵਿਭਚਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਕਾਮਨਾ ਹੈ। ਕਤਲ ਸਿਰਫ਼ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਕ੍ਰੋਧ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖਾਂਗੇ।

ਆਓ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਵਚਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੀਏ ਤਾਂ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰ ਸਕੇ। ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਆਪਣੀ ਕਲੀਸਿਯਾ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੇਗਾ, ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਅਸੀਂ ਯਸਾਯਾਹ 66: 1-2 ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰੇ।